علائم فیستول | بررسی علائم انواع فیستول

علائم فیستول و آگاهی از آنها می تواند سبب شود که در زمان مناسب و قبل از وخامت و پیشرفت آن، جهت درمان فیستول و پیشگیری از گسترش آن، به پزشک مراجعه کرده و اقدامات لازم را انجام دهید. در این مقاله قصد داریم به بررسی علائم اولیه چهار نوع فیستول رایج، به طور کامل بپردازیم، پس ما را تا انتها همراهی کنید.

علائم فیستول مقعد چیست؟

فیستول مقعد در اثر ایجاد یک اتصال غیرطبیعی بین بافت های مختلف در ناحیه مقعد ایجاد می شود و شبیه به مجرایی فوق العاده باریک از انتهای راست روده به سطح پوست خواهد رسید. در شرایط عادی همه بافت ها و قسمت های مختلف ناحیه مقعد به صورت کاملا مجزا و جدا از هم قرار دارند و هیچ ارتباطی بین آنها وجود ندارد. ولی زمانی که فیستول مقعد ایجاد می شود، بین بافت ها و پوست ناحیه مقعد، یک ارتباط غیر طبیعی به وجود می آید.

علائم فیستول مقعد شامل موارد زیر است:

• آبسه های مکرر مقعد
• درد و تورم در اطراف مقعد
• خروج چرک یا عفونت از دهانه مقعد
• خارش و تورم پوست اطراف مقعد
• درد با تحرکات روده
• خون ریزی
• تب و لرز و احساس کلی خستگی

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

علائم فیستول واژن

فیستول واژینال یا فیستول واژن، در واقع یک اتصال غیرطبیعی بین مقعد و واژن در زنان است. باز شدن یک دهانه، به مدفوع و گاز این فرصت را می دهد تا از روده به داخل واژن نشت کنند.  بروز آسیب هایی در هنگام زایمان یا عمل های جراحی می تواند باعث بروز این قضیه باشد. فیستول واژن می تواند رنج آور باشد، اما با عمل جراحی کاملا قابل درمان است. بسته به اندازه و محل قرارگیری فیستول، ممکن است علائم آن جزئی و یا مشکلات قابل توجهی را در فرد ایجاد کند.

علائم فیستول واژن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خروج گاز، مدفوع یا چرک از واژن
• ترشحات ناخوشایند واژن
• عفونت های مکرر واژن یا مجاری ادراری
• بروز درد در ناحیه واژن و ناحیه بین واژن و مقعد
• بروز درد هنگام مقاربت

در صورت بروز هرگونه از علائم فیستول واژن، فورا به پزشک خود کنید. فیستول واژن ممکن است اولین هشدار برای یک مشکل جدی تر، مانند یک ناحیه آلوده، پر ازعفونت یا سرطان باشد. شناسایی علت فیستول می تواند به پزشک شما در تعیین یک برنامه درمانی کمک کند.

علائم فیستول چشم

فیستول چشم یک ارتباط غیرطبیعی بین شریان ها در گردن و شبکه رگ ها در پشت چشم شما است. این رگ ها در پشت چشم شما خون را از صورت و مغز به قلب شما منتقل می کند و در فضاهای کوچک در پشت چشم شما قرار دارد که به آن سینوس می گویند. گاهی اوقات یک کانال غیر طبیعی بین این رگ ها و یکی از شریان های کاروتید داخلی یا خارجی شکل می گیرد که هر طرف گردن شما را بالا می برد. این شکل گیری در اثر یک پارگی کوچک اتفاق می افتد که گاهی در یکی از شریان های کاروتید رخ می دهد. اگر پارگی در نزدیکی رگ ها در سینوس رخ دهد، ممکن است یک کانال غیرطبیعی بین شریان و شبکه رگ ها ایجاد شود و از طریق آن ممکن است خون جاری شود، که به آن فیستول چشم گفته می شود.

علائم فیستول چشم عبارتند از:

فیستول شریانی

فیستول شریانی یک ارتباط غیرطبیعی بین شریان و رگ است. به طور معمول، خون از شریان های شما به مویرگ های شما و به رگ های شما جریان می یابد. مواد مغذی و اکسیژن موجود در خون از مویرگ ها به سمت بافت های بدن می روند. با یک فیستول شریانی، خون مستقیما از شریان به داخل رگ سرازیر می شود و برخی مویرگ ها را بیکار می کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، بافت های زیر مویرگ های نیز خون کمتری دریافت می کنند. فیستول های شریانی معمولا در پاها رخ می دهند، اما می توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند.

علائم

فیستول های کوچک شریانی در پاها، بازوها، ریه ها، کلیه ها یا مغز شما معمولا هیچ علامت و علائم خاصی نخواهد داشت و معمولا به غیر از نظارت توسط پزشک، نیاز به درمان دیگری ندارند. اما فیستول های بزرگ تر شریانی ممکن است باعث بروز علائم و نشانه هایی شوند.

علائم فیستول شریانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ایجاد رگ های بنفش که می توانید از طریق پوست خود مشاهده کنید( شبیه رگ های واریسی)
• تورم در بازوها یا پاها
• کاهش فشار خون
• خستگی مکرر
• نارسایی قلبی

فیستول شریانی در ریه های شما (فیستول شریانی ریوی) یک وضعیت جدی است و می تواند باعث بروز موارد زیر شود:

• یک رنگ مایل به آبی در پوست
• گز گز انگشتان
• سرفه کردن خونی

فیستول شریانی در دستگاه گوارش شما نیز می تواند باعث خونریزی در دستگاه گوارش شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

اگر هر یک از این علائم و نشانه ها را دارید و فکر می کنید ممکن است فیستول شریانی داشته باشید، برای مراجعه به پزشک خود هرچه سریعا اقدام کنید. تشخیص زودرس فیستول شریانی ممکن است وضعیت شما را برای درمان آسانتر کند و ممکن است خطر ابتلا به عوارضی مانند لخته شدن خون یا در موارد شدید نارسایی قلبی را کاهش دهد.